Jan Józef Szczepański

Jan Józef Szczepański urodził się w 1919 r. w Warszawie. Był polskim pisarzem, reporterem, scenarzystą filmowym i tłumaczem, podróżnikiem, oraz zapalonym alpinistą. W 1937 rozpoczął studia orientalistyczne na Uniwersytecie Warszawskim (ukończone w 1947 na Uniwersytecie Jagiellońskim), w latach 1942-43 studiował filozofię na tajnych kompletach uniwersyteckich. Był prezesem Związku Literatów Polskich i Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Podczas wojny uczestniczył w kampanii wrześniowej, był oficerem AK i partyzantem. Swoje wojenne doświadczenia wykorzystał pisząc m.in. scenariusz filmów "Wolne miasto" i "Westerplatte". Po wojnie związał się z "Tygodnikiem Powszechnym" i był członkiem redakcji. Z redakcją "Tygodnika" związany był przez ponad 40 lat. Był ostatnim prezesem rozwiązanego przez władze stanu wojennego Związku Literatów Polskich. Wspólnie z Krzysztofem Zanussim, Jan Józef Szczepański napisał scenariusz filmu fabularnego "Życie za życie. Maksymilian Kolbe". Jest autorem wielu powieści m.in. "Portki Odysa", "Polska jesień", "Pojedynek" oraz opowiadań m.in. "Dzień bohatera", "Motyl", "Za przełęczą", "Trzy czerwone róże", "Historyjki". Do najbardziej znanych zbiorów reportaży Szczepańskiego należą: "Zatoka Białych Niedźwiedzi", "Trzy podróże" i "Przed nieznanym trybunałem". Jan Józef Szczepański, pisarz, tłumacz i scenarzysta zmarł w Krakowie. Miał 84 lata.