Trailer wygląda bardzo zachęcająco. Wydaje się, że to film wartościowy edukacyjnie, mam tylko nadzieję, że bez taniego moralizatorstwa.

Ot klasyczna przypowiastka o tym, że warto pomagać, cenić wartości rodzinne i.. wybaczać :)

Koleżanka była z dziećmi na pokazie i wyszła z kina zachwycona! Mówiła, że dawno nie widziała tak oryginalnej baśni, która nie tylko jest urocza w sensie animacji, ale również niesie piękne przesłanie o sile rodziny i przyjaźni. Każde dziecko powinno to zobaczyć!

Generalnie warto wspomnieć, że historia idzie dwutorowo: pierwsza to rodzinna historia fantasy, druga to gorzka próba rozliczenia się z przeszłością (niestety, więcej nie napiszę, bo będą spoilery). Pod wieloma względami, film kojarzy mi się z "W krainie bogów", który mogą oglądać zarówno dzieci, jak i dorośli i każdy znajdzie tu coś zupełnie innego (w każdy razie, ja jako dorosły, byłem bardziej zainteresowany drugą "linią fabularną").

Czego by nie mówić - oglądać! :)

"Gorzka próba rozliczenia się z przeszłością" - nie popadajmy w przesadę ;) Jak w życiu, niełatwa przeszłość działa na teraźniejszość, ale bohaterowie dają temu radę. Dzięki temu dzieci i dorośli wyniosą z tego seansu nie tylko zachwyt nad obrazami, ale i pożyteczną naukę w temacie relacji międzyludzkich :)

Zależy jak na to patrzeć - jeżeli (uwaga, wielkie spoilery!) całą aferę o Selki uznamy za próbę zinterpretowania sobie przez głównego bohatera dlaczego jego matka zginęła i rodzina się rozpada, film nabiera raczej mroczniejszych kształtów. Za taką interpretacją przemawia między innymi użycie trójki bohaterów z realnego świata do mitologicznej przygody, a stosunek do świata zarówno olbrzyma jak i wiedźmy jest łudząco podobny do próby pogodzenia się ze stratą człowieka w wykonaniu ojca i babci (zresztą w wersji oryginalnej byli obsadzeni podwójnie). Przynajmniej ja to tak widzę :D

Pozdrawiam :)

Rozumiem punkt widzenia kolegi. Natomiast próbę radzenia sobie dzieci i ojca z tęsknotą nie uznałabym za bardzo mroczną, ale jak napisała koleżanka wyżej za życiową właśnie. W każdym razie to pokazuje tylko, że film jest w stanie zadowolić i dzieci i dorosłych :)

To na pewno :)

Sulpice9, zgadzam się z Tobą, choć mam wrażenie, że użycie pojęcia "mroczniejsze kształty" jest trochę za ostre :) Jest to raczej, delikatnie mówiąc, typowo życiowe, tak jak już wspomniała Laksandra. Wszak w prawdziwym życiu takich sytuacji jak pokazane w Sekretach Morza jest sporo (pomijając oczywiście element fantasy ;) ). Z mojego punktu widzenia, film bardzo dobitnie zwraca uwagę rodzicom, że trzeba o pewnych rzeczach z dziećmi rozmawiać, no i przede wszystkim, że rodzina - mimo wszelkich trudności - powinna trzymać się razem i wspierać.

No dobra, może ciut przesadziłem :) Chociaż rozmowa o śmierci jednego z członków rodziny (i zrobienie z tego głównej osi filmu) jest raczej nie najlżejszym tematem.

Co nie zmienia faktu, że zachód lepszej animacji nie zrobił (Disney niech nawet nie podnosi głowy) :)

Fakt, śmierć nie jest i nigdy nie będzie lekkim tematem, natomiast właśnie taka bajka jak ta może zachęcić (zmobilizować?) rodziców do tego, aby w takiej sytuacji rozmawiać ze swoimi dziećmi, wyjaśniać im dlaczego tak się stało. I nie tylko w przypadku śmierci, ale również zniknięcia (odejścia). Ostatecznie przecież to, że ktoś z rodziny umiera/odchodzi nie jest niczym dziwnym, dlatego cieszy mnie, że pojawiła się bajka, która uczy podejścia do tego tematu nie tylko dzieci, ale i rodziców. Nawet z doświadczenia we własnej rodzinie wiem, że tłumaczenie dzieciom co się stało, jest raczej unikane...

Sulpice9, ja dostałem strasznego doła w trakcie filmu bo wkręciło mi się nie tylko to o czym mówisz, ale też domysł, że matka popełniła samobójstwo poprzez utopienie się, córka ma ostrą depresję przez co nie mówi i również chce się zabić, a bajkowa otoczka jest tylko próbą złagodzenia przerażającej rzeczywistości, a stąd jeden krok do choroby psychicznej. Ojciec-alkoholik nie poprawia sytuacji. Jedyną "normalną" osobą w filmie jest babcia, która właśnie przez jej dorosłe podejście jest kreowana na "zło wcielone".

Nie mówię, że to zły film, mówię że istnieje wiele miejsca na bardzo ponure interpretacje.

Napisz dlaczego siostrzeńcy się wiercili; bo podejrzewam, że z nudów. Jaki przedział wiekowy dzieci (Twoim zdaniem) obejrzy ten film ze zrozumieniem?

O siostrzeńcach nie powiem bo nie moje :P ale na drugie pytanie mogę Ci odpowiedzieć - według mnie i z opowieści znajomych, dzieci w wieku 6/7+ lat powinny zrozumieć o co w całej historii chodzi, natomiast dla tych młodszych dzieciaczków to będzie naprawdę ładna, barwna baja opowiadająca historię (czasami śmieszną, czasami smutną) pewnej rodziny, więc też nie powinny się nudzić.

4,5 letni chłopczyk siedział jak zaczarowany, jego 3 letnia siostrzyczka w połowie filmu miała kryzys, musiała pochodzić. Dzieci wyszły przejęte i wzruszone, okazało się, że wiele rozumiały. Uwaga końcowa ( w domu telewizor mocno ograniczony ).