Cyt: "Młody reżyser Jean Vigo w chwili śmierci z powodu ciężkiej choroby płuc miał zaledwie 29 lat. Tak naprawdę nakręcił tylko jeden film - Atalantę, którą montował aż do ostatnich chwil życia spędzonego przeważnie po różnych sanatoriach. Na premierę okrojonego samowolnie przez producenta filmu już nie doszedł, sił starczyło mu tylko na tyle, żeby zobaczyć przyniesione przez przyjaciela zdjęcia wystroju kina przygotowanego na tę uroczystość. Rok później, w 1935, został okrzyknięty geniuszem, a Francuska Akademia Filmowa ustanowiła nagrodę jego imienia. Atalancie, okaleczonej ze względów komercyjnych, w 1940 roku przywrócono z grubsza pierwotny zamysł reżysera. Cudownym zbiegiem okoliczności została w 1989 odnaleziona jeszcze jedna, nietknięta od ponad pół wieku, wersja. Tym razem, aby otrzymać dzieło Vigo w jego oryginalnej postaci wystarczyło dokonać jedynie paru kosmetycznych zabiegów, w których pomogli byli współpracownicy twórcy.
Powstanie Atalanty i atmosfera wokół niej zaważyły na dalszych losach kina francuskiego, a chyba też i europejskiego...W Atalancie znajdziemy klimaty obecne później u Felliniego i wielu innych mniej znanych reżyserów..."