Film opowiada historię 10-letniego chłopca Alexa, zafascynowanego wszystkim co związane z przemocą. Pojawiające się problemy z nawiązywaniem kontaktów z rodzicami i rówieśnikami, stają się przyczyną jego wycofania i wymyślania nierealnych przyjaciół. Nie radząc sobie całkowicie z sytuacją w domu, Alex posuwa się do szantażu, w wyniku czego, ojciec kupuje mu telewizor. Poprzez niego odkrywa nowy, ekscytujący świat wojny i nieznanej brutalności, które stają się jego obsesją.
Istotne przesłanie na koniec filmu: "Społeczeństwo się zmienia. Obecnie jawnie deklarujemy się jako pacyfiści. Opowiadamy się za prawami człowieka... ale i za karą śmierci. Wspieramy działania przeciwko niesprawiedliwości i przemocy w krajach objętych wojną. A nawet w naszych własnych domach gości przemoc i...
To nie film, tylko umoralniająca pogadanka dla nierozgarniętych tłuków.
Przerysowany, przekłamany, demonizujący telewizję jako taką.
Telewizja jest be, komputer jest be, 10-latek łyka wszystko jak pelikan i jest be, młodsze rodzeństwo jest be, rodzice są be bo się kłócą. I tylko miłość jest lekiem na całe...